Feest der democratie

We leven in onzekere tijden! Gaat, zoals ik in NRC lees, de potentiële nieuwe rechtse regering onder leiding van de PVV de NPO een kopje kleiner maken? Worden, zoals BBB wil, de individuele omroepen opgeheven en ingeruild voor het BBC-model? Of wordt er gewoon 400 miljoen euro afgesnoept van het totale budget van 900 miljoen (ideetje van de VVD) of blijft het budget gelijk maar gaat er een zender vanaf zodat er nog maar twee overblijven (wens van NSC)?

Ik hoop dat de onderhandelende partijen begrijpen dat je in een klein land als Nederland altijd een bepaalde vorm van subsidie nodig zal hebben om relatief kostbare tv-series (en trouwens ook filmproducties) te maken. 

En het is ook niet zo dat er alleen maar linkse hobby’s met gemeenschapsgeld worden geproduceerd. Ik heb tenminste niet het idee een succesvolle serie als De Luizenmoeder indertijd alleen maar door linkse kiezers werd bekeken. Er zijn genoeg rechtse stemmers die de NPO weten te vinden en ik vermoed dat ze dat in elk geval bij VVD, NSC en BBB ook wel begrijpen. 

En nu Wilders (lees: de PVV) besloten heeft dat het beter is om binnen de Europese Unie te blijven, om die vervolgens, net als andere politieke partijen, van binnenuit naar zijn hand te zetten, hoop ik dat hij wat de NPO betreft tot een vergelijkbare conclusie komt. En puur persoonlijk vind ik dat daar best wat tegenover mag staan! Om de hele Publieke Omroep aan Wilders over te dragen, gaat me wat te ver, maar als we de naam van omroep Ongehoord Nederland nou gewoon in Wilders Nederland veranderen (en er in ruil daarvoor wat extra geld naar drama en documentaire gaat), dan hoeven we het er verder niet meer over te hebben. 

Alles voor die goeie ouwe NPO, toch direct of indirect opdrachtgever voor veel bij het Netwerk aangesloten scenarioschrijvers.

Overigens zijn er op donderdag 6 juni alweer nieuwe verkiezingen, dit keer voor het Europees Parlement. En wat ik dus wel vind – voor de mensen die dachten dat ik in de vorige alinea honderd procent serieus was – is dat je stem uitbrengen niet alleen een democratisch grondrecht is maar ook een heilige plicht. 

Klagen in de kroeg of op X (voorheen Twitter) over de stand van het land (of in dit geval Europa) is makkelijk, maar als je serieus vindt dat sommige partijen een gevaar voor de democratie (of in elk geval voor kunst en cultuur) vormen, breng dan je stem uit op een andere partij, en kom niet aan met non-argumenten als “er is geen enkele partij waar ik me echt mee verbonden voel”, of nog erger, “mijn stem doet er niet toe”.

Geen enkele politieke partij is perfect en iedere stem telt. “Mensen zijn minder uniek dan ze denken”, zei ex-Beatle Paul McCartney ooit in een interview. “Als ik een gevoelig liedje speel, raken mensen collectief ontroerd.” 

Het gaat me in dit verband om het woordje ‘collectief’. Als jij er als individu op verkiezingsdag van uitgaat dat je stem er niet toe doet, kun je ervan uitgaan dat meer mensen daar collectief ook zo over denken. En dat zijn in potentie allemaal verloren stemmen. 

Met andere woorden: het enige dat je kan doen om die vicieuze cirkel te doorbreken, is wel te gaan stemmen. 

Geen idee of dit stichtelijke praatje in Plot thuishoort, maar de opkomst voor de Europese verkiezingen schommelt meestal rond een schamele veertig procent, dus als je echt iets wil bijdragen aan het feest van de democratie, blijf dan niet de hele dag achter je computer of laptop zitten – die in aanleg al tamelijk briljante scène wordt vast alleen maar beter van een uitstapje naar de stembus. Ook op 6 juni.