Op zoek naar een jas

Scenarioschrijver Emily Reekers (28) en scenarioschrijver en regisseur Kurt Platvoet (34) werken samen aan hun tweede film. Emily studeerde aan de filmacademie en wist toen ze aanmelding deed nauwelijks wie Quentin Tarantino was. Kurt, die aan de HKU studeerde, keek in zijn tienerjaren alle Tarantino-films en bedacht toen al dat hij ook films wilde gaan maken. Ze werden gekoppeld door hun producent en schreven samen de Centraal-aflevering Beenlampman. In december van vorig jaar werd hun film Het nieuwe Westen geselecteerd voor scenario-ontwikkeling in het kader van De Oversteek. Een volgende stap in hun carrière.

Kurt Platvoet en Emily Reekers (foto’s Kurt Platvoet en Oydin+Mei)

Kurt: “In de film volgen we Ari, een jongen uit Amsterdam Nieuw-West, die diep in de schulden zit en die niets heeft behalve een mooie jas. Als zijn bezittingen worden geveild wil iemand de jas hebben. Maar Ari wil hem niet geven en de twee raken in een gevecht. Na een epileptische aanval wordt Ari wakker. Zonder jas. De film gaat over zijn zoektocht naar de jas, die staat voor iets groters: zijn waardigheid.” 

Emily: “Het speelt zich in een kort tijdsbestek af. Vlak voor oud en nieuw. Dus de spanning wordt opgevoerd met vuurwerk op straat.”

Hoe werken jullie samen?

Kurt: “Er waren eigenlijk twee verschillende fases. De eerste fase was een halfjaar geleden. Toen bedachten we de film. We wisselden ideeën en beelden uit en we bespraken de karakters.” 

Emily: “Dat creërende deel deden we in een huisje, we noemden het ‘in de baarmoeder’. We wandelden in de natuur en praatten over de karakters. Dat voelde heel veilig en afgeschermd van de rest van de wereld. Overal in het huisje lagen papiertjes en kaartjes. Dat is het romantische onderdeel van filmmaken.”

Kurt: “De tweede fase was toen we het script gingen uitwerken. Toen dachten we nog dat we samen zouden schrijven, net als bij Beenlampman. Al na vijf minuten kwamen erachter dat het niet werkte. Ik kan dan erg op de details zitten en Emily wil eerst schrijven en daarna analyseren.” 

Emily: “Het was soms alsof we niet dezelfde taal spraken. Omdat hij niet voelde wat ik zei en ik vond dat we een richting nodig hadden. Toen zijn we de plot gaan construeren vanuit momenten die we konden beschrijven. In je hoofd moet je dan omdenken. Dat was voor mij experimenteel qua aanpak.”

Wat inspireert jullie?

Kurt: “Ik haal mijn inspiratie uit films. De Pusher-trilogie van Nicolas Winding Refn, Possession van Andrzej Zulawski en Good Time, geregisseerd door de Safdie broers. Voor onze nieuwe film kwam de inspiratie toen ik in Amsterdam Nieuw-West ging wonen. 

Emily: “Ja, dat is interessant, want Kurt is bij het maken van onze eerste film naar Rotterdam verhuisd. Je zou hem een soort method filmmaker kunnen noemen. Zelf vind ik Céline Sciamma heel tof. Zij is de inspiratie geweest voor de methode die we hebben gebruikt. We maakten een lijst met dingen die we voor het verhaal dachten nodig te hebben en een lijst met dingen die we er sowieso in wilden hebben. Toen hebben we alles in een volgorde neergelegd en eruit gehaald wat we niet echt nodig hadden. Zo hielden we alleen de allerbelangrijkste scènes over. Dat haalde alle ruis weg en gaf veel meer kernachtigheid in het moment van de scène. Dat vond ik heel verhelderend en mooi om te ontdekken.” (over Sciamma meer in dit artikel)

Waar zien jullie jezelf over tien jaar?

Emily: “We hadden het laatst over ons pensioen. En dat we dat niet opbouwen omdat we zzp’ers zijn. Ik vroeg aan Kurt: ‘Moeten we dat gaan doen?’ Toen zei Kurt heel oprecht: ‘Ik ga niet met pensioen. Ik ga gewoon voor altijd films maken.’ En dat zie ik aan je. Dit is wat je gaat doen voor altijd.”

Kurt: “Ik hoop uiteindelijk een leven te leiden waarin ik niet weet wat ik over tien jaar doe. Het niet weten waar of hoe ik woon en wat ik precies aan het doen ben, dat vind ik een heel prettig idee.” 

Emily: “Ik heb eigenlijk altijd zo geleefd. Ik wist niet dat ik filmmaker zou worden, maar ik ben blij dat ik verhalen mag vertellen. Misschien brengt het leven me weer op een ander spoor. Wie weet ga ik walvissen redden en word ik daardoor weer geïnspireerd?” 

Of de tweede film Het nieuwe Westen er daadwerkelijk komt is nog onzeker. Ook dat is de realiteit van een scenarioschrijver. Deze zomer horen ze of dat zo is. Tot die tijd schrijven Emily en Kurt in ieder geval samen verder, want dat bevalt goed.

Wat zoek je?