Marieta van Olphen

Marieta van Olphen werkt sinds 1995 bij het Netwerk Scenarioschrijvers als bureaumedewerker. Zonder Marieta zou het Netwerk niet draaien en zouden we geen Plot hebben. Zo simpel is dat. Of het nu gaat om een vraag over deelname aan de Neerlandia Scenarioprijs, de Gouden Pen of de betaling van je lidmaatschap.

Wie is uw held?
Dat is DE scenarioschrijver(m/v), schepper, verteller en architect van een virtuele wereld die het soms lukt om zijn scenario ook gemaakt te krijgen na vele rewrites, aanpassingen, en vaak zonder (al te veel) naamsvermelding, waardering of geldelijk gewin.
 
Waar bent u trots op?
Privé: Op mijn dochter Skarlet, een prachtmeid.
 
Waar wordt u gelukkig van?
Een zonnige novembermaand of fietsend (zelfs als het regent) door Amsterdam, de mooiste stad van de wereld.
 
Wat moet er gezegd worden tijdens uw grafrede?
Geen mening.
 
Wat is uw slechtste eigenschap?
Ik kan door enthousiasme nogal druk worden, en praat dan maar door, dat is heel irritant. Ik probeer dit trekje onder controle te krijgen maar dat lukt niet altijd.
 
Wat zou u liever doen dan wat u nu doet?
Ik werk op één van de leukste plekken denkbaar, het Van Deysselhuis, voor een heel bijzondere club mensen.
 
Wat is uw grootste angst?
Dat de demonen uit het verleden wakker worden, tot nu toe houden ze zich rustig.
 
Wat staat er in uw gebruiksaanwijzing?
Handle with care.
 
Wat doet u over tien jaar?
Nou ja, dat is wel een goede vraag om bij stil te staan. Daar ga ik volgende week over nadenken.
 
Wat is er leuk aan ouder worden?
De schoonheid van de jeugd is vanzelfsprekend en vaak oogverblindend; een doorleefd gezicht is als een landkaart. Het fascineert me hoe we nu (bijvoorbeeld via YouTube) het menselijk verval in close up kunnen bijhouden. Dat is best troostend.
 
Welk programma moet onmiddellijk van de buis?
Hier heb ik niet zo’n mening over, ik heb een afstandsbediening en via uitzendinggemist bepaal ik mijn eigen playlist.
 
Wat moet er veranderen bij de Publieke Omroep?
Ik hoop dat de NPO voor kwaliteit en drama blijft gaan, samen met de schrijvers, regisseurs en acteurs. De kijkcijferterreur mag van mij worden afgeschaft en al wat van waarde is mag worden beschermd.
 
Wat is er leuk aan het contact met schrijvers?
Als er scenarioschrijvers het Van Deysselhuis binnenkomen, is hun energie direct voelbaar en vult de ruimte zich met verhalen en plannen. Dat is typisch voor scenarioschrijvers, monomaan, ietwat autistisch, chaotisch, maar altijd intens betrokken en bouwend aan een denkbeeldige wereld. Heel fijn.
 
Welk scenario heeft u voor het laatst gelezen?
Ik hoef geen scenario’s te lezen of te beoordelen. Maar bij Het Schrijfpaleis had ik het geluk om de reading van het scenario van Spotters (geschreven door Don Duyns) te horen. Vrij snel daarna heb ik de film, een Kort!, gezien, hoe mooi kan het leven zijn?
 
Hoeveel uur werkt u per week?
Ik werk officieel 24 uur, maar de ambities van het bestuur en bureau passen daar niet binnen…
 
Wat doet de publieke omroep beter dan de commerciële zenders en omgekeerd?
Ik zou niet in een samenleving met alleen commerciële zenders of alleen een staatsomroep willen wonen. Beide zijn nodig in een democratische samenleving als de onze, als uitdaging en aanvulling op elkaar.
 
Wat vindt u van het huidige filmklimaat?
Ik hoop dat de Tweede Kamer in de week van 20 januari 2015 kiest voor de bescherming van de positie van de makers bij de behandeling van de Wet auteurscontractenrecht. Want dat moet en kan echt beter.
 
Over welk onderwerp moet volgens u dringend een scenario worden geschreven?
Over de politionele acties, het Nederlandse Vietnam zal ik maar zeggen. En een waterrampenfilm waarin Amsterdam ten onder dreigt te gaan aan een tsunami.
 
Heeft u wel eens overwogen zelf iets te schrijven?
Ja, maar ik ben er nog steeds niet van overtuigd dat ik iets substantieels heb toe te voegen aan hetgeen in de boeken staat geschreven.
 
Wordt u in uw werk genoeg gewaardeerd?
Zeker, was dat niet het geval dan was ik allang vertrokken!