Writer’s block

Writer’s block, wie kent het niet? In tegenstelling tot hoe het in films (door onszelf) wordt verbeeld is het niet zozeer de genadeloze leegte van de witte pagina met knipperende cursor, maar heeft het meer de vorm van een verhaal dat zich niet laat kraken.

Een script dat in aanzet zo mooi leek, maar bij uitwerking een onoplosbare puzzel blijkt. Een strijd waarvoor de enige remedie het krachtig uit het raam slingeren van je laptop lijkt te zijn om je vervolgens te begeven naar het dichtstbijzijnde café voor een dubbele wodka en een gesprek met iemand die wel een verhaal te vertellen heeft. Dat is hoe ons voorzittersduo zich deze maand voelde toen deze column geschreven moest worden.

Hoezo? vraag je je misschien af. Als tien afleveringen van vijfenveertig minuten drama haalbaar zijn dan schud je die achthonderd woorden toch zo uit je mouw? Is er niet meer dan genoeg om over te schrijven?  

Sommige scenarioschrijvers herkenden zich niet in het beeld van de overvraagde schrijver.

Neem de discussie die op Facebook ontstond naar aanleiding van het artikel over de opkomst van de streamers. Sommige scenarioschrijvers herkenden zich niet in het beeld van de overvraagde schrijver. Bij hen staat de telefoon helemaal niet roodgloeiend. Waarop wij ons als voorzitters afvroegen: hoe goed kennen we onze leden nu eigenlijk? Het eerlijke antwoord is waarschijnlijk: misschien wel niet zo goed als wij denken.  Tijdens een pandemie waarin we elkaar niet zagen is de markt geëxplodeerd maar wie plukt daar precies de vruchten van? We spreken elkaar te weinig, zo bleek.  

En moeten we het dan niet ook dringend hebben over de voorgestelde Auteurswetwijziging waarin een VOD-afdracht aan makers verplicht wordt gemaakt? Want dat gaat over jullie LIRA-geld dat al jaren hoger had kunnen zijn als de RODAP (kabelaars en producenten) en de PAM (dat zijn wij makers) vrijwillig tot een afspraak waren gekomen over een redelijke vergoeding voor VOD-vertoning van ons werk. Weten onze leden wel dat dat al jaren niet lukt? En dat het nieuwe wetsvoorstel zeker geen gelopen race is omdat er flink gelobbyd wordt om het te voorkomen?

Misschien moeten we eens praten over een pleidooi richting producenten om zich niet aan de kant van de kabelaars en streamers te scharen maar aan onze kant, de kant van de makers. De driehoek in ere herstellen: producent, regisseur en schrijver. Die streven hetzelfde belang na, en dat zou verder moeten gaan dan losse producties. Hoeveel schrijvers hebben het hierover met hun producent?

Over samenwerken gesproken: hoe denken jullie eigenlijk over het bundelen van de krachten met de DDG, de regisseurs? Zodat we vereend en krachtig onze belangen kunnen vertegenwoordigen. Dat blijft niet bij borrelpraat, daar zijn serieuze plannen voor in de maak. Plannen die we met jullie moeten en willen delen.

Waar is de nieuwe generatie schrijvers die zich hard willen maken voor onze algemene belangen?

Maar wacht, moeten we niet ook aandacht besteden aan het Sectorplan en de investeringsverplichting? De collectieve tariefonderhandelingen. En hoe zit het met de dreigende opheffing van het NPO-fonds? Het uitkleden van de talentontwikkelings-trajecten zonder dat daar goede alternatieven voor zijn verzonnen? De kwaliteitsdiscussie die het uitblijven van speelfilms die ons internationaal op de kaart zetten aan de kaak stelt?

Of ook niet onbelangrijk, de opvolging van bestuursleden uit ons bestuur?  Waar is de nieuwe generatie schrijvers die zich hard willen maken voor onze algemene belangen? Dan zijn er nog het keer op keer onvermeld laten van scenarioschrijvers in recensies, de creditdiscussie, de Europese ontwikkelingen, de terugkeer van het Smoelenboek, het…. is te veel om op te noemen. Althans, in achthonderd woorden.

Daarom wordt het dringend tijd voor een Algemene Ledenvergadering van het Netwerk. En wel op 20 mei 2022.  In deze tijd waarin de veranderingen over elkaar heen buitelen en onze rol als schrijver daarin voortdurend moet meebewegen denken we dat het cruciaal is een aantal belangrijke zaken met elkaar te bespreken. Om al die zware kost na afloop af te blussen met een glaasje troost en van elkaar te horen hoe het gaat, wie er werk heeft of wie nog wel een aflevering links of rechts zou willen schrijven. 

De uitnodiging met de agenda valt binnenkort op je digitale deurmat! Dus gooi die laptop nog maar even niet uit het raam.