Waar is het hart?

Een avondje langs de streamers en… Een corrupte agent wordt aan alle kanten klemgezet! De drugsbaron in zijn hemdje slentert over de camping! Een bom gaat af midden in drukke stad! Keiharde criminelen vechten elkaar de haven uit! Een vuile verkrachter wordt opgespoord. Een gijzeling! Een moord! Een zedenzaak! Nog een moord! Drugs! Nog een moord! Guns! Een moord! Bloed! Een moord en… Had ik het al gezegd: nog een moord!

De streamers gaan voor crime. Er wordt groot ingezet op moord, drugs en criminelen voor de doelgroep 18+. De betalende kijker houdt ervan. Er wordt flink tegen elkaar opgeboden in gruwelijkheid en intensiteit, zodat de klant blijft of eindelijk overstapt en ergens anders een abonnement afsluit. De NPO doet dapper mee met zijn dramakeuze. Als het niet gaat over politie of criminelen denken ze nog even twee keer na voor ze bestellen. Het verbaast mij eigenlijk niks dat we in Nederland een harde ruk naar rechts maken. Als je de laatste hitshows moet geloven, heeft iedereen het op onze veiligheid voorzien, staat er op elke straathoek een crimineel met een Kalasjnikov en liggen de havens vol met drugs.

Ik moet denken aan mijn favoriete schrijver Kurt Vonnegut en wat hij schreef over het wapengebruik in de Verenigde Staten in de jaren vijftig. Toen waren er nog geen grote tv- of radioshows over misdaad. Iedereen las elke dag de korte verhalen in populaire tijdschriften als Esquire, Time, Playboy of Cosmopolitan, waarin vele grote Amerikaanse schrijvers debuteerden en publiceerden. Het aantal woorden was een harde grens, dus de verhalen moesten op een gegeven moment tot een einde komen. Dan kwam een pistoolschot vaak goed van pas. Volgens Vonnegut leerde het Amerikaanse volk collectief dat een kogel ook een optie was om een conflict te eindigen. Misschien is Nederland wel zo bang omdat we de hele dag crime van eigen bodem kijken…

Er is vanuit de streamers bijna geen interesse of participatie meer in Nederlandse jeugdfilms

Nou ja… dat zal allemaal wel loslopen. Het gaat me eigenlijk over iets anders. Het gaat me om de maatschappelijke verantwoordelijkheid van de streamers. Terwijl de volledige focus ligt op geld verdienen met crime voor volwassenen, lopen de investeringen in jeugd helemaal terug. Er was al bijna geen interesse in jeugddrama, maar dat lijkt nu helemaal opgedroogd te zijn. Er is immers genoeg Amerikaans product en met dure Nederlandse jeugdfilms is op de streamer geen geld te verdienen. Kinderen nemen geen abonnementen en ouders vinden het helaas wel prima dat ze naar nagesynchroniseerde aankoop kijken. Zoals distributeur Thomas Wolff ook al zei in de Bigger Picture Podcast van Jeroen Koopman: “De Nederlandse kinderfilm is dood.” Omroepen en Filmfonds doen hun best, maar er is vanuit de streamers bijna geen interesse of participatie meer in Nederlandse jeugdfilms.

En ik begrijp dat gewoon niet. Er wordt zoveel geld verdiend met moord en doodslag, waarom voelt niemand de noodzaak om daar iets tegenover te zetten? Waar is die maatschappelijke verantwoordelijkheid? Waar is het hart? Waarom wordt er met al die bloedwinst niet iets teruggegeven aan de jeugd? Al was het maar om een tegenkleur te geven en bij te dragen aan een ander, mooier, diverser, positiever en warmer beeld van Nederland?

Helaas weet ik het antwoord al. Een investering in een nieuwe jeugdserie of jeugdfilm waarin hoop, diversiteit, empathie en vriendschap is te zien, levert geen geld op. Een zoveelste crimeserie waarin mensen elkaar gijzelen of kapotschieten wel. Het was leuk dat er een aantal jaren een beetje geld was voor jeugd. Nu is het geld weer voor de aandeelhouders en komt het gewoon op de stapel bij de royalties die ze ons ook niet uitbetalen.