Rokjesdag

Eveline Hagenbeek studeerde eind 2009 af aan de Scriptschool en schreef eerder voor de scripted reality series Achter gesloten deuren, Dokters en De kliniek. Haar speelfilmdebuut Rokjesdag draait vanaf maart 2016 in de bioscoop. Voor dit scenario ontving Hagenbeek in 2013 de Visser-Neerlandia prijs. De opnamen voorde zombiefilm Yummy starten volgend jaar.

“Het idee om een romantische komedie over speeddaten te maken kwam van regisseur/producent Johan Nijenhuis. Ik was direct enthousiast, want ik vind bijna niets zo vermakelijk als dateleed. Samen met mijn gelukkige relatie aan onze keukentafel de horrorverhalen van single vriendinnen over hun dates aanhoren was een hobby van me. Verontwaardigd reageren op mannen die tien jaar ouder en twintig kilo zwaarder blijken dan hun profielfoto en flauwe grappen maken over de date met de brandweerman en de vonk die maar niet oversprong. Om vervolgens het wijnglas van het slachtoffer nog maar eens bij te vullen en aan het eind van de avond á la het echtpaar uit When Harry met Sally in bed tegen elkaar aan te kruipen en te verzuchten: ‘Tell me I’ll never have to be out there again’.

De meeste inspiratie voor Rokjesdag komt dus voort uit intensieve research: het uitpluizen van liefdeslevens en het uithoren van de mensen om ons heen. De openingsscène, waarin de date van hoofdpersonage Marijke hun afspraakje na nog geen kwartier beëindigt omdat zijn parkeermeter afloopt (‘Na tien minuten weet je toch genoeg?’), komt rechtstreeks van een vriendin. In het echt was zij met stomheid geslagen, in het scenario laat ik Marijke furieus reageren en op het overvolle terras een tirade houden over de dating-etiquette. En zo zijn er nog veel meer dialogen en anekdotes, vaak iets opgepoetst en bijgeschaafd, in de film beland. Ik vind het heel fijn als dingen uit het echte leven een beginnetje zijn voor een leuke scène waar ik vervolgens mijn fantasie op los kan laten. Of juist zo bizar zijn dat ik ze zelf nooit had kunnen verzinnen.  De scène waarin Marijke vecht voor de man van haar dromen (geen spoileralert want ik ga hem niet verklappen) is waar gebeurd. Best moeilijk te geloven.

Over speeddaten kenden we geen verhalen, daarom ben ik op een zaterdagavond met een vrijgezelle vriendin als steun, gaan speeddaten. Achttien mannen tegenover twintig vrouwen, want in de Randstad is er altijd een mannentekort. Het was interessant. Spannend. Hilarisch. Dodelijk vermoeiend. Deprimerend. Maar vooral heel inspirerend voor het scenario. We hoorden een man elke vrouw hetzelfde compliment geven. We voelden hoe lang of veel te kort drie minuten kunnen zijn. Miscommunicatie, steeds dezelfde grapjes over het matchkaartje (‘Even mijn administratie bijwerken’) en jezelf bij date nummer zoveel weer hetzelfde riedeltje horen afdraaien. En na afloop oprecht niet meer weten wie wie was. Bonus: mijn vriendin ontmoette die avond haar vriend. Ze zijn dit jaar vijf jaar samen. Net zolang als we aan het scenario van Rokjesdag hebben gewerkt.
Op driekwart van het schrijfproces ging mijn relatie uit. Ineens was ik weer out there en beleefde ik mijn eigen dateleed. Nog steeds kon ik de humor van slechte dates inzien. Een mislukte avond was in ieder geval weer stof voor een goed verhaal tijdens de borrel. Maar wat ik tijdens mijn relatie was vergeten, was dat daten ook een emotionele safari is waar hoop, teleurstelling en pijn bij horen.  Teleurstelling als er na sprankelende chats in het echt geen sprankje chemie is, gekwetste ego’s als de liefde of lust maar van één kant komt, ongemakkelijke situaties, vermoeiende en gekmakende diepte-analyses van sms’jes, pijnlijke afwijzingen van beide kanten… Door al die situaties zelf te voelen en te ervaren heb ik het scenario van Rokjesdag kunnen verbeteren en verrijken. 

Humor en pijn liggen dicht bij elkaar en volgens mij is de onderliggende pijn van de personages nu veel meer voelbaar. Met fantasie en inlevingsvermogen kom je als scenarioschrijver ook een heel eind, maar persoonlijke inspiratie geeft het volgens mij net dat beetje extra.  Al zal dat laatste wel moeilijk worden. Mijn volgende scenario’s zijn een zombiefilm en incestdrama.”
 
Ps. Ik zoek nog een date voor de première. 

Foto: Ron de Hoog