‘Het is fantastisch om dingen te bekijken alsof je ze voor het eerst ziet’

Er gaat geen week, misschien wel geen dag voorbij of er is iets van Bas van Peijpe op televisie te zien. Hij schrijft – “voor kinderen en grote mensen met een jonge geest” – korte scenario’s en sketches voor programma’s als Sesamstraat, Het Sinterklaasjournaal, Studio Snugger, Het Klokhuis en De Boterhamshow. Daarnaast schrijft Van Peijpe over theater en werkt hij als dramaturg.

Schrijft u momenteel aan iets?
Mijn meest recente tekst was een sketch voor Studio Snugger over een heer van stand – Roderick de Scharrelaer van Moerskant Gajes – die de vraag komt beantwoorden of je alles mag houden wat je vindt. Daarnaast werk ik momenteel aan een plan voor een serie op basis van een kinderboek.

Is schrijven uw hoofdberoep?
Ja.

Wordt u gelukkig van schrijven?
Meestal wel en dan vooral van het schrijven voor jonge kinderen. Het is fantastisch om de dingen nu en dan te bekijken alsof je ze voor het eerst ziet, te bedenken dat alles net zo goed anders zou kunnen zijn. Ik hou van de humor én van de gedachten over het bestaan die dat oplevert, ook als ik voor een volwassen publiek schrijf.

Voor welke film bent u onlangs naar de bioscoop gegaan?
De laatste film die ik in de bioscoop heb gezien was Bohemian Rhapsody. Je zou denken dat een fenomeen als Freddy Mercury niet geloofwaardig te acteren is, maar Rami Malek doet dat fantastisch. En de muziek blijft natuurlijk gewoon steengoed.

Wat is het laatste toneelstuk dat u heeft gezien?
Dat was ‘Lazarus’, de musical van Ivo van Hove en David Bowie. Ik vond het prachtig, vrij associatief qua beelden en verhaal en toch heel toegankelijk op een emotioneel niveau.   

Weet u wat er momenteel aan Nederlands drama op televisie is te zien?
Ik kijk niet heel veel naar de televisie, maar ik ben onlangs begonnen aan Harkum. Ik hou wel van dat droge Nederlandse absurdisme, René van ’t Hof die door het plafond valt en doet alsof dat de gewoonste zaak van de wereld is.

Heeft u behalve schrijven nog andere bronnen van inkomsten?
Naast scenario’s schrijf ik af en toe publiciteitsteksten voor theaters en theatermakers. Het is een leuke uitdaging om met weinig woorden iets wervends én inhoudelijks te zeggen: waarom moet iedereen juist déze voorstelling gaan zien?   

Welke film had u willen schrijven?
Where the wild Things are. Een prachtig kinderverhaal voor kinderen én volwassenen, ruig en kwetsbaar, net als het boek. En mooi om te zien hoe je als volwassene moeiteloos meegaat met een verhaal vol emoties dat grotendeels door poppen wordt gespeeld, dat kan dus blijkbaar.

Wat is uw sterkste punt als schrijver?
Ik ben goed in het bedenken van heldere, korte plotlijntjes, vaak met een visuele clou. En ik heb een vrij goed taalgevoel, wat goed van pas komt bij het schrijven van dialogen.

Wat moet u als schrijver nog leren?
Ik wil graag leren om nog wat meer ‘meanderend’ te schrijven, de gebeurtenissen al schrijvend laten ontstaan. Een heldere plotlijn is fijn, maar het kan ook een harnas worden.

Van wie heeft u het vak geleerd?
Ik heb het vak in de praktijk geleerd en altijd veel gehad aan de feedback van de verschillende redacties bij de NTR.

Aan wie moet de Bas van Peijpe schrijfbokaal worden uitgereikt?
Aan het voltallige team van Monty Python, de grootmeesters van de absurde sketch. En aan Eddie Izzard, die door John Cleese ooit – zeer terecht – de ‘lost python’ werd genoemd. Zowel John Cleese & co als Eddie Izzard stralen zo’n aanstekelijke, zorgeloze vrijheid uit in hun spel. Het is absurd en kolderiek en tegelijk ook intelligent. Nu ik erover nadenk is het ook hier de combinatie van volwassen intelligentie en kinderlijke onbevangenheid die me aanspreekt: zonder gène of voorbehoud datgene doen wat je zelf onweerstaanbaar grappig vindt.

Wilt u nog iets kwijt?
Dat het als ouder van jonge kinderen ontzettend leuk en belangrijk is om samen naar mooie, goede kinderprogramma’s te kijken. Hoe verleidelijk het ook is om ze zelf de afstandsbediening te geven zodat je eindelijk kunt gaan koken of het huis opruimen.