Een redelijk goed gevoel voor humor

Michel Bonset (1968) heeft een voorliefde voor jeugdseries, horror, komedie en flauwe woordgrappen. Hij timmert al ruim vijftien jaar aan de weg als scenarioschrijver. Bij Het Huis Anubis, de Nederlands/Vlaamse jeugdserie van Studio 100, leerde hij het vak, om vervolgens aan diverse langlopende jeugdseries te werken, zoals Vrijland, De Ludwigs en Spangas. Hij heeft meegeschreven aan de scripts van Misfit 2, Bon Bini Holland 3 en Bon Bini: Judeska in da House. Die laatste film werd tijdens het Nederlands Film Festival in september bekroond met een Gouden Kalf voor de Beste Publieksfilm.

Schrijft u momenteel aan iets?
Samen met producent Kaap Holland ben ik een buddy cop-film aan het ontwikkelen, in de sfeer van jaren tachtig en negentig-politiefilms als Lethal Weapon, 48 Hours en Tango & Cash, maar dan wel in een typisch Nederlandse setting. Ik ben opgegroeid met die films en heb ze allemaal gezien, zelfs de allerslechtste, dus als ik iets aan dat genre kan toevoegen, zou ik dat erg leuk vinden.

Daarnaast werk ik aan een film die zich afspeelt binnen het Bon Bini-universum, maar niet een typische Bon Bini-film zal worden. Ik ben een theatervoorstelling voor kinderen aan het schrijven waarin klimaatproblematiek op een speelse manier wordt behandeld en ik ga ik voor Het Huis van Asporaat (het productiebedrijf van Jandino Asporaat) een lange animatiefilm schrijven, genaamd Blackstar, over een familie van zwarte superhelden.

Is schrijven uw hoofdberoep?
Ja, sinds 2006, maar er zijn ook periodes geweest waarin ik dacht: er komt nooit meer een klus binnen, niemand wil ooit nog met me schrijven, iedereen vindt me stom. Ik heb een vrouw en drie kinderen en met name toen ze nog wat kleiner waren, heb ik weleens gedacht dat ik die kids niks op hun brood zou kunnen geven. Ik heb meermalen op het punt gestaan om me om te laten omscholen of iets anders te gaan te doen, maar dat is gelukkig nooit nodig geweest. Zeker de afgelopen vijf jaar kan ik een goede boterham aan scenarioschrijven verdienen.

Wordt u gelukkig van schrijven?
Ik word heel gelukkig van schrijven, maar ik kan er ook heel gefrustreerd, boos en verdrietig van worden. Schrijven is echt een rollercoaster voor mij. De frustratie zit in de moeite om het haakje te vinden, maar wanneer ik eenmaal de juiste ingang heb gevonden, gaat het ook heel snel. Ik ben een snelle werker en een snelle herschrijver. Ik vind het ook niet erg om een extra rewrite te doen als dat moet, want ik merk dat een script met elke versie beter wordt. Uiteindelijk ben ik, als het ei eenmaal gelegd is, vaak wel tevreden met wat er ligt.

Voor welke film bent u onlangs naar de bioscoop gegaan?
In september ging ik voor het eerst na een lange lockdown naar de bioscoop. Toen heb ik Dune (Dennis Villeneuve, 2021) gezien in iMax. Als je zolang binnen gezeten hebt, dan is Dune wel de film die je moet zien op zo’n groot scherm. Dat was zo weids en groots en meeslepend. Ik had echt zoiets van: neem me maar mee naar die zandhoop! Het is jammer dat het maar een halve film was, maar het was precies de bioscoopervaring die ik op dat moment nodig had.

Wat is het laatste toneelstuk dat u heeft gezien?
Dat kan ik me eerlijk gezegd niet herinneren, want dat is best lang geleden. Ik voel me minder betrokken bij toneel dan bij film. Ik mis de manipulatie van film. Ik mis de close-up, de cut en de aanzwellende muziek.

Weet u wat voor Nederlands drama momenteel op televisie cq streamers te zien is?

Ik kijk weinig Nederlandse series, maar ik kijk wel graag Nederlandse film en webseries. Herman vermoordt Mensen en Good Bad Girl, uit de nieuwe ronde Telefilms, waren beide echt de moeite waard. Voor series heb ik minder geduld. Ik vind dat het verhaal daarin vaak te veel wordt uitgesmeerd. De meeste seizoenen zijn wat mij betreft twee afleveringen te lang. Dat is overigens niet alleen in Nederland zo, maar overal.

Michel Bonset (foto Olaf Kitseroo)

Heeft u behalve schrijven nog andere bronnen van inkomsten?
Als het even wat rustiger is, dan wil ik nog weleens een romcom ondertitelen.

Welke film had u willen schrijven?
Mag het ook een serie zijn? Waar ik heel enthousiast over ben is Succession, op HBO. Het speelt zich af in een arena waar ik helemaal niks mee heb, namelijk die van corporate take-overs, maar dat wordt gegoten in een soort Shakespeariaans koningsdrama. De serie heeft messcherpe dialogen, met personages die je in de ene scène uitkotst en waar je in de volgende scène weer mededogen voor hebt. Dat vind ik heel knap gedaan.

Wat is uw sterkste kant als schrijver?
Ik kan goed samenwerken. Ik weet dat sommige schrijvers dat heel lastig vinden, maar ik vind het juist prettig om te sparren met mensen, te brainstormen en projecten op te zetten. De energie die daarbij komt kijken vind ik fijn.

Daarnaast heb ik door de jaren heen zoveel films en televisieseries gezien, dat ik een vrij goed referentiekader heb van wat al eerder gemaakt is, wat daarin goed werkte en wat niet. Daar kan ik altijd uit putten. Verder heb ik een redelijk goed gevoel voor humor en ga ik heel hard op de flauwe woordgrap!

Wat moet u als schrijver nog leren?
Mezelf beter verkopen, beter netwerken, minder schroom hebben om op mensen af te stappen en te zeggen: “Hé hallo, ik ben Michel, ik heb dat en dat gedaan, kan ik een keer koffie komen drinken?” Als ik dat wat beter had gekund, was het de afgelopen jaren denk ik wel iets eenvoudiger geweest.

Van wie heeft u het vak geleerd?
In 2005 was ik aan het werk bij een beleggingsadviesbedrijf, waar ik data aan het intypen was van de ene computer naar de andere en toen dacht ik: “ik ga dood hier…”

Precies op dat moment vroeg Anjali Taneja, de zus van een goede vriend, of ik het leuk zou vinden om een proefscript te schrijven voor Het Huis Anubis. Ze waren net begonnen met het tweede seizoen en zochten nog schrijvers. Ik had totaal geen ervaring, dus ik had geen enkele verwachting dat er iets van zou komen, maar mijn script beviel goed en ik werd aangenomen.

Vervolgens heb ik onder de vleugel van Anjali scripts leren schrijven. Sinds die tijd schrijven we nog regelmatig samen. Soms gaan we beiden even een andere kant op, maar dan komen we elkaar toch weer tegen.

Aan wie moet de Michel Bonset schrijfbokaal worden uitgereikt?
Die mag naar alle lange lijnen-, treatment- en dialoogschrijvers van dailies, wier naam je nooit op aftitelingen ziet staan, maar die wel constant hun best doen om het fundament te maken voor mooi drama of komedie. Die werken net zo hard als elke andere schrijver, maar krijgen daar lang niet altijd de waardering voor die ze verdienen, dus die mogen wat mij betreft deze prijs op komen halen. Ik denk alleen wel dat je dan heel veel bekertjes moet klaarzetten.

Wilt u nog iets kwijt?
Ik hoop dat in Nederland een periode zal aanbreken waarin er meer plek komt voor genrefilms en -series, en ik hoop dat ik daar dan ook deel van uit mag maken. Ik zou heel graag nog eens een eigen horrorfilm of -serie willen maken.

Wat zoek je?